O Gökyüzünde Buluşalım!

“İnsanın hayatında iki büyük olay vardır. Biri doğmak, diğeri de neden doğduğunu bilmek.” diyerek başlıyor, 2023 yapımı Wayne Shorter belgeseli Zero Gravity. Geçen sene vefat eden Wayne Shorter neden doğduğunu yaptığı bestelerle, Art Blakey, Miles Davis ve Joe Zawinul’lu Weather Report orkestralarında aldığı önemli rollerle bize çok iyi gösterdi! Bu yazımı okuyorsanız, doğma sebeplerinizden bir tanesi iyi bir caz dinleyicisi olmak, caz müzisyenlerini festivallerde ve caz kulüplerinde yakından takip etmek veya caz yazarlarına okuduğunuz yazıları hakkında yorumda bulunmak olabilir.

Ben her sene sorarım kendime; neden dünyaya geldiğimi ya da benim için hayatın anlam(lar)ını… Bazı seneler birbirine çok benzer cevaplar verdiğim gibi, bazı seneler hayatımdaki kökten değişikliklerle yeni bir başlangıcın içinde olurum. Bu özgürlüğü yaşayabilen herkese selamlarımı ve sevgilerimi yolluyorum. Düşünsenize, hayatınızın önemli bir süresince bir konuya odaklanmışsınız, sonra bir gün farkına varıyorsunuz ki sizi çok daha fazla heyecanlandıracak başka bir konu var… Gençliğinizde hep Rock müzik dinlemişsiniz, Rock gruplarının konserlerine gitmişsiniz; bir gün caz müziği kulaklarınızı okşuyor ve merak salıp, bir anda hayatınızda yeni bir pencere açıyorsunuz.

2024’e baktığımda benim için en büyük gelişme 6 senedir üzerinde uğraştığım Türkiye Caz Arşivi projesinin Bizim Caz web sitesinde hayat bulmasıydı. Geceli gündüzlü veri toplamayla geçen sürede, karşılaştığım zorlukları burada anlatıp içinizi karartmayayım. Ama tek bir şey söyleyeceğim: Arşivcilik, kurumsallık ve profesyonellik pek bu diyarlara uğramıyor. Bu arşiv projesinin artık insanlarla paylaşabileceğim organik bir web sitesi haline dönüşmüş olması, şu an tarif edemeyeceğim bir duygu yüküyle beni karşıladı. Umarım siz de bir hayalinizi gerçekleştirmek için üzerine kafa yorar, başkalarının negatif yorumlarına kulak tıkar, sizi aşağı çekmelerine izin vermez ve hayalinizi sonunda gerçekleştirirsiniz! Artık kitap yazanlara, film çekenlere, müzik besteleyenlere daha bir hayranlıkla bakıyorum. Çünkü emeğin ne demek olduğunu ancak o yoldan geçenler bilir!

Bu yıl Bizim Caz’a ciddi bir mesai harcadım ve bunu gönülden yaptım. Karamsarlığa kapıldığım anlar oldu, ama şimdi aldığım yorumlarla iyi ki bu yola baş koyduğumu düşünüyorum. Çok fazla arkadaş da edindim bu süreçte. Sürdürülebilir bir düzen kurmanın hayaliyle de yoluma aynı kararlılıkla devam ediyorum. Destek olan herkese çok teşekkür ediyorum!

Bizim Caz’ın 2024’teki istatistiklerini şöyle bir toparlarsak: 3.340 konser, 91 kayıt (26 Albüm, 9 EP, 56 Single), 23 caz festivali (6 tanesi ilk defa), 173 seminer/atölye, 81 caz etkinliği, 3 kitap ve bir sürü yeni caz performans alanı… Tabi günümüzün tarihini not aldığım gibi, geçmiş yılların verilerini de bir yandan toplamaya devam ediyorum. Eksiklerimiz her zaman olacak, fakat elimden geleni yaptığım için huzurluyum.

Türkiye’den bu sene yayımlanmış caz albümlerinden ilgimi çekenleri aşağıda sıralayabilirim. Daha fazlası için Bizim Caz’ın Albümler sayfasını ziyaret edebilirsiniz.

■ Kaan Çelen – 30
■ Peter DiCarlo – The Other Side
■ Uğur Güneş Quartet – Unstable
■ Erkan Sönmez – Habitat
■ Ece Göksu, İmer Demirer, Eylül Biçer – Live in Assos
■ Baturay Yarkın, Nağme Yarkın – Dream Again
■ Mehmet Ergin – The Levent Diary
■ Yeşim Pekiner – Reflections on a Jade
■ Bossa Nova Jazz Vibes Vol. 1
■ Kerem Görsev – Clear Horizon
■ Sercan Debelec – Human Repair Shop

Bu sene Türkiye’de ilk defa düzenlenen caz festivalleri de oldu. Bizim Caz’ın Festivaller sayfasında bu festivallerin konser listesine ulaşabilirsiniz. Size bir fikir verecektir.

Bu sene aramızdan ayrılan caz müziği (de) icra etmiş çok değerli müzisyenlerden bazılarını analım..

Türkiye:
■ Hasan Kocamaz (13/03/2024),
■ Aydın Balpınar (17/03/2024),
■ Emre Tukur (09/11/2024)

Dünya:
■ Carl Grubbs (05/01/2024),
■ Jim Beard (04/03/2024),
■ Albert “Tootie” Heath (03/04/2024),
■ David Sanborn (12/05/2024),
■ Palle Danielsson (18/05/2024),
■ Russell Malone (23/08/2024),
■ Sérgio Mendes (05/09/2024),
■ Benny Golson (21/09/2024),
■ Quincy Jones (03/11/2024),
■ Lou Donaldson (09/11/2024),
■ Roy Haynes (12/11/2024),
■ Herb Robertson (12/12/2024),
■ Martial Solal (12/12/2024)
■ Zakir Hussain (15/12/2024)

Ben bir süredir İspanya’nın Valensiya şehrinde yaşıyorum. Buraya gelirseniz, iyi bir caz konseri için ilk adresin Jimmy Glass Jazz Bar olduğunu söyleyebilirim.

Bu sene Valensiya’da gittiğim konserlerden bazılarını ilginize sunuyorum. Müzik platformlarından kayıtlarına ulaşabilirsiniz. Aynı zamanda Türkiye’ye gelme ihtimallerine karşı hazırlıklı olabilirsiniz.

30.10.2024, Lawrence Clark Quintet (Jimmy Glass Jazz Festival)
Lawrence Clark (ABD) – Tenor Saksofon, Duane Eubanks (1969, ABD) – Trompet, Theo Hill (1982, ABD) – Piyano, Joris Teepe (1962, Hollanda) – Kontrbas, Darrell Green (1979, ABD) – Davul

25.09.2024, Miki Yamanaka NY Trio
Miki Yamanaka (1990, Japonya) – Piyano, Tyrone Allen (1995, ABD) – Kontrbas, Jimmy Macbride (1991, ABD) – Davul

06.04.2024, Julieta Eugenio Trio
Julieta Eugenio (1990, Arjantin) – Tenor Saksofon, Reinier Elizarde (1982, Küba) – Kontrbas, Michael Olivera (1986, Küba) – Davul

Son olarak bu sene gittiğim konserler arasında ilk sıraya Pat Metheny‘nin Dream Box/MoonDial Turu konserini rahatlıkla koyabilirim. 43. Cartagena Jazz Festivali‘nde 8 Kasım 2024 Cuma günü Auditorio El Batel‘de gerçekleşen konserde geçmişten günümüze seslendirdiği bir çok kayıttan eserleri sanki evinin bir odasında tek başına çalıyormuşcasına sıcak ve samimi bir şekilde bize aktardı. Konserin bir yerinde çeşitli gitarları üst üste çalıp kaydederek çok sesli bir müzik de oluşturdu. Ayrıca gecenin sonunda perdenin arkasından Orchestrion’unu çıkararak büyük bir şölenle konserin finalini gerçekleştirdi. Beni Charlie Haden’la kaydettikleri Beyond the Missouri Sky’a götürdü ya, 2024’ün her ne kadar zorlukları ve kötü anları da olsa, bir an için o gökyüzünde hep birlikte buluştuk!

■ Ardından: 2024
■ Beran Pa.acı’nın Dark Blue Notes’daki diğer yazıları