(*) Sophie’s World

Küçük Prens için akordeonuyla gelmişti ve antik bir beldenin sokaklarında kendisi gibi Parisli üç oyuncu arkadaşıyla provalar yapıyordu. Sophie’yi yıllar sonra Paris’te bu kez ben onu ziyaret ettiğimde, kucağına yeni aldığı kızı Ange ile asıl mesleği olan resim sanatı için mücadelesindeki sıkışık, bir büyük şehir apartman hayatı içinde ve merdiven arasındaki atölyesindeki hâliyle görmüştüm. Tavan arası dairelerindeki kısa pencereden Eyfel Kulesi’ne bakıp, “göründüğü kadar yakın mı” diye sormuş, hayır diyen gülümsemesini kocası Yvan ve kızıyla mutlu hallerinde belki de onu son kez görmüştüm.

Sophie Lebel kuleyi gören o penceresindekine benzer bir pencereden Behramkale’nin Eyfel kadar yüksek tepesinden yüzüne düşen Assos’un parlak ışıklarında, Küçük Prens gösterisinin melodisini deniyordu. Ressam Cézanne buna; “Dünyanın yaşamından bir an geçer!” diyor.

Aslında çoğu zaman görünenden daha fazlasını görüyor olabiliriz…

“Alice elindeki iki şişeyi Sofi’ye uzatır; Kırmızı şişede “beni iç”, mavi şişede ise “beni de iç” yazılıdır. . . çok geçmeden her şey sanki tek bir kişi haline gelir…” (Sophie’s World)

Öyle ya; görüntü, kendine ait gibi durmayı sürdürdüğünde bile karşı karşıya geldiği her anda bu yinelenme eyleminin mekânıdır da bir bakıma.

Bu, kendi içine kapanan, kendini çoğaltarak sonsuzlaştıran iki yanlı yolculuktur.

(*) Sophie’s World / Sofi’nin Dünyası: Norveçli yazar Jostein Gaarder tarafından yazılmış roman / A Novel About the History of Philosophy Jostein Gaarder

– Levent Öget