Gonzalo Rubalcaba – Borrowed Roses

The review of new Gonzalo Rubalcaba album in ENGLISH is HERE.

Yeni Gonzalo Rubalcaba albümü efsane mertebesindeki bestecilerin sanatına övgü niteliğinde. 15 Eylül’de yayınlanacak Borrowed Roses, albümlerinde ya da konserlerinde daha ziyade kendi bestelerine odaklanan piyanistin tümüyle standartlardan ve popüler şarkılardan oluşan ilk albümü; solo çaldıklarınınsa üçüncüsü. George Gershwin, Chick Corea, Bill Evans, Billy Strayhorn, Duke Ellington, Paul Desmond gibi caz devlerinden, Sting ve The Beatles gibi pop ikonlarından ödünç aldıklarından dinleyiciyi mest edecek bir gülistan oluşturmuş.

Albümün fikir babası, 2019’da Rubalcaba’yı Latin yıldızı Aymée Nuviola ile bir araya getiren ve aynı zamanda bu ortaklığın ilk iki albümünü yayınlayan Top Stop Music şirketinin kurucusu Gregory Elias. Rubalcaba’dan, çaldığı her ortama getirdiği Küba dokunuşunu bu kez de caz dünyasının çok iyi bildiği bestelere uygulamasını istemiş.

Rubalcaba, araya giren pandemi ve yoğun takvim nedeniyle ötelenen projeyi bu yılın başında Elias’a hatırlatınca hemen hazırlıklara başlanmış, salonu süsleyen Bösendorfer uzmanlar tarafından elden geçirilmiş, 25 yılın yorgunluğu giderilmiş, stüdyo ekipmanları kiralanmış, repertuvara beraber karar verilmiş ve albüm Rubalcaba’nın evinde yedişer saatlik iki seansta kaydedilmiş.

Kendisi de dahil, çoğu müzisyen yorumlayacağı şarkıların öncelikle müzikal yapısını öğrenmeyi tercih edip sözleri derinlemesine kavramayı çoğunlukla ihmal ederken, Rubalcaba öncelikle şarkıların sözlerine odaklanmış.

Sözlerle müziğin ilişkisini kavramak, doğal olarak şarkıya nasıl yaklaşılacağını, “müziği düzenleme açısından ele alış biçiminizi, anlatmak istediğiniz hikayeyi nasıl doğaçladığınızı, armonik olarak neleri dahil ettiğinizi ya da yapıyı nasıl değiştirdiğinizi gerçekten etkiliyor.”

Rubalcaba şaşırtıcı ya da aslında müziğini iyi bilenleri hiç de şaşırtmayacak şekilde, sayısız kez yorumlanmış bu klasiklere alışıldığın dışında düzenlemelerle yaklaşmış. Açılışı yapan Billy Strayhorn mücevheri Chelsea Bridge‘i ritmik vurgulardan sıyırarak bestenin olağandışı güzellikteki melodik zenginliğini öne çıkarmış. Benzer bir ritmik arındırma işlemini paha biçilmez Lush Life için de uygulamış, kendi kattıklarıyla armonik yapısını başkalaştırmış, melodiyi kutsadığı bölümün ardından çaldığı solosuyla ödünç aldığı bu gülden benzersiz bir başkasını üretmiş.

Rubalcaba’nın, icrayı şarkı sözleri üzerine kurgulama yaklaşımının en güzel örneklerinden biri Summertime. Yokluğun içinde yaşayan kahramanımızın, yaşamın en verimli olduğu bir yaz gününde kurduğu hayali, blues dilinin inceliklerini kullanarak düşlere özgü sahicilikte anlatıyor. George Gershwin‘in ünlü bestesi Someone To Watch Over Me, yolunu kaybetmiş kuzu misali, kendisini koruyup kollayacak olanın arayışını, bekleyişe karışan telaş halini canlandırıyor.

Çoğunlukla bilinenin aksine Dave Brubeck’in değil, dörtlüsünün alto saksofoncusu Paul Desmond‘ın bestesi olan Take Five, albümü hareketlendiriyor. Rubalcaba’nın yaptığı tempo değişiklikleri ve solosu nefes kesici. İki el koordinasyonu muazzam.

Rubalcaba, Very Early ile sadece bir lider ve piyanist değil besteci olarak Bill Evans‘ın ne kadar önemli olduğunu hatırlamızı sağlıyor. Keza Chick Corea bestesi Windows‘un icrası, besteleri ne denli başarıyla içselleştirdiğinin göstergesi. Gülistanda yollar çatallandıkça Rubalcaba’nın heyecan verici üslubu daha da cüretkar oluyor.

Duke Ellington bestesi In a Sentimental Mood, albümün beni en çok etkileyen icrası. Orijinalindeki John Coltrane solosunun iç acıtıcı tavrına yakınlaşmıyor, Ellington gibi o da, gülistanın en nadide gülünü, soyluluğuna yakışır şekilde yorumluyor.

Caz kanonuna ait bestelerin dışında iki pop/rock klasiği de albüme dahil edilmiş. Shape of My Heart (Sting) ve Here There And Everywhere (Lennon & McCartney) yorumlarında Rubalcaba melodinin aşinalığının yarattığı baskıyı hissetmiyor, çeşitliyor ve yaratıcı sololarla taçlandırıyor.

Borrowed Roses, virtüöz kategorisindeki bir piyanistin, dinleyiciyi sarsma niyetiyle değil daha ziyade kendi içine yolculuk eder gibi yorumlarını içeren bir albüm. Gonzalo Rubalcaba, biri hariç tümüyle baladlardan oluşan repertuvarı noktürnal bir üslupla yorumlamayı istemiş gözüküyor. Piyanosu aracılığıyla aslında o da şarkı söylüyor, gülistandan topladığı güllerin yapraklarından (*) şarap üretiyor.

Bu albüme özgü bir dinleme şekli önereyim. Şarkıların sözlerini okuyun ve başkalarının yorumlarına başvurmadan -çünkü her şarkıcı aynı zamanda şiirin çevirmenidir- Rubalcaba’ya kulak verin.

Bu çabanın ödülünü alacağınıza eminim, Borrowed Roses, size en nadir güllerden oluşan bir gülistanın rayiha zenginliğini sunuyor.

(*) Ellington’ın muhteşem bestesi ‘Single Petal of a Rose’ da dahil olsaydı keşke.

*

Gonzalo Rubalcaba in the Garden of Borrowed Roses

The new Gonzalo Rubalcaba album is a tribute to the art of composers of legendary status. Due out September 15, Borrowed Roses is the pianist’s first album of standards and popular songs, and the third solo album by the pianist, whose repertory mostly focuses on his own compositions. Borrowing from jazz giants like George Gershwin, Chick Corea, Bill Evans, Billy Strayhorn, Duke Ellington, Paul Desmond and pop icons like Sting and The Beatles, he has created a rose garden that will enchant the listener.

The album was conceived by Gregory Elias, the founder of Top Stop Music, the label that brought Rubalcaba together with Latin star Aymée Nuviola in 2019 and released the first two albums of this partnership. He asked Rubalcaba to apply the Cuban touch he brings to every setting he plays, this time to compositions well known to the jazz world.

When Rubalcaba reminded Elias of the project at the beginning of this year, which had been postponed due to the pandemic and a busy schedule, preparations began immediately, the Bösendorfer decorating the hall was overhauled by experts, the fatigue of 25 years was removed, studio equipment was rented, the song list was decided together and the album was recorded in two sessions of seven hours each at Rubalcaba’s home.

While most musicians, including Rubalcaba himself, prefer to first learn the musical structure of the songs they are going to interpret, often neglecting a deeper understanding of the lyrics, Rubalcaba, this time, focused primarily on the lyrics.

Understanding the relationship between the lyrics and the music naturally affects “the way you see the music, the way you treat it in terms of arrangement, or how you improvise the story you want to tell, or what you include harmonically, or how you alter the structure.”

Surprisingly, or actually not surprisingly to those who know his music well, Gonzalo Rubalcaba has approached these classics, which have been interpreted countless times, with unusual arrangements. He stripped the opening Billy Strayhorn gem Chelsea Bridge of its rhythmic accents to emphasize its gorgeously beautiful melodic richness. He applied a similar rhythmic purification process to the priceless Lush Life, metamorphosing its harmonic structure with his own additions, and with the solo he played after the section in which he blessed the melody, he produced another unique rose from this borrowed one.

Summertime is one of the best examples of Rubalcaba’s approach of building the performance on the lyrics. He ably conveys the dream of our “poor” protagonist, on a summer day when life is at its most productive, using the subtleties of the blues language with a dreamlike authenticity. George Gershwin‘s famous composition Someone To Watch Over Me portrays the longing for someone who will protect and watch over him/her, like a lost lamb searching its shepperd. With Rubalcaba’s execution, the listener takes on the hero’s personality.

Contrary to popular belief, Take Five, a composition not by Dave Brubeck but by his quartet’s legendary alto saxophonist Paul Desmond, sets the album in motion. Rubalcaba’s tempo changes and solos are breathtaking. His two-hand coordination is tremendous.

With Very Early, Rubalcaba reminds us how important Bill Evans was not only as a leader and pianist but also as a composer. Likewise, his performance of the Chick Corea composition Windows shows how successfully he internalized the compositions. Rubalcaba’s exciting style becomes more daring as the paths fork in the garden.

Duke Ellington‘s In a Sentimental Mood is the one that impressed me the most. Like Ellington, he interprets the rarest rose of the garden in a way befitting its nobility.

In addition to compositions from the jazz canon, two pop/rock classics are also included. In his renditions of Shape of My Heart (Sting) and Here There And Everywhere (The Beatles), Rubalcaba does not feel the pressure of the familiarity of the melody, he spices it and crowns the performance with creative solos.

Borrowed Roses is an album of interpretations by a pianist in the virtuoso category, not with the intention of shaking the listener, but rather as if traveling inward. Gonzalo Rubalcaba seems to have wanted to interpret the repertory, which consists entirely of ballads except one, in a nocturnal style. Through his piano, he is actually singing and making wine from the petals of the roses (*) he has picked from the garden.

Let me suggest a unique way of listening to this album. Read the lyrics first and listen to Rubalcaba without referring to others’ interpretations – because every singer is also a translator of poetry.

I am sure you will be rewarded for this effort, as Borrowed Roses offers you the richness of a garden of the rarest roses.

(*) I wish Ellington’s magnificent composition ‘Single Petal of a Rose’ had been included.

Please visit the artist’s official website HERE.