Elif Çağlar Muslu ile Caz Eğitimi Üzerine
Tatlı gülüşü ve içten yaklaşımıyla biz öğrencilerinin gönlünü fetheden Elif Çağlar Muslu ile yaptım bu seferki söyleşimi. 2024 Bahar Dönemi’nde bir aradaydik. Camlara vuran yağmurun sesiyle buluşan piyano sesi, yaptığımız dogaçlamalar, söylediğimiz şarkılar bizleri başka diyarlara götürdü. Her ders sonu, gülen yüzlerle ayrıldık mekandan, bir sonraki dersi heyecanla bekleyerek…
■
Aybike Aydemir: Elif Çağlar’ın “The Aaron Copland School of Music”e uzanan öyküsü nasıl başladı? Müziğe olan ilginizi ne zaman keşfettiniz ?
Elif Çağlar Muslu: Klasik… Bir odasında hayali konserler veren ve şarkı söyleyen küçük kız durumu ile başladı serüven. Lisede sahne hayali, okul orkestrasına katılmamla gerçekleşince, böyle devam edeceğinden de emin oldum. Rotam o zaman yeni ve ilk caz bölümüne sahip Bilgi Üniversitesi’ne çevrilmiş oldu, çünkü caz öğrenmek beni daha çok heyecanlandırdı klasik konservatuvara gitmekten. Kompozisyon bölümünden mezun olduktan sonra da, performansçı yanım New York’a gitmemi istedi. Sheila Jordan’ın Aaaron Copland School of Music’te hoca olduğunu biliyordum araştırmalarımdan, birçok okula başvurdum ama hedefim orasıydı.
Aybike Aydemir: İdealist ve bağımsız bir müzisyen olarak kalma konusunda inatçı ve inançlı biri olduğunuzu söylüyorsunuz. Eğitimci yönünüz de idealist yanınızın bir parçası. Yıllardır atölyeler ve dersler veriyor, vokal koçluğu yapıyorsunuz. Ben de sizinle, 2024 bahar sezonunda, Ankara’da bir araya geldiğimiz caz vokal atölyeleri sayesinde tanıştım ve çok keyifli dersler yaptık. Aynı zamanda bu atölyeleri İzmir’de de gerçekleştirdiğinizi biliyorum. Okuyucularımız için, atölyeler hakkında detaylı bilgi verir misiniz ? Atölyeler devam edecek mi?
Elif Çağlar Muslu: Atölyeler, özel derslerden farklı olarak, tutkunuzu paylaşan başka kişilerle beraber olduğunuz için farklı bir sinerji yaratıyor. Samimi bir ortam kendiliğinden doğuyor ve bu güvenli ortamda birşeyler öğrenmek, sıcağıyla onları denemeye başlamak çok daha verimli oluyor. Atölyeler bana birkaç saatliğine caz okulu havasını yaşama imkanı gibi geliyor ayrıca ve vokaline gerçekten ilgi gösteren birinin bu deneyimi yaşaması gerektiğini düşünüyorum. Şahsen katıldığım nice atölye, nice meslektaşımla da tanışmama, derteleşebilmeme, mesleki bir empatiye vesile oldu, sosyal bir artısı da var yani. Mesela Ankara’daki atölyelerde senin de bildiğin üzere harika bir ortam ve tempo yakaladık, bunlar kıymetli şeyler. Bu sene de Ankara, İzmir ve İstanbul’da da yapmak istiyorum atölyeleri, çok mutlu ediyor böyle bir talep gelmesi ve elimden geldiğince ulaşmak istiyorum vokal seven herkese.
Aybike Aydemir: Geniş kitlelerce beğeni toplayan, “nu-DC Records” etiketli “M-U-S-I-C” isimli albümünüz Türkiye müzik tarihinde bir caz vokalistinin tüm söz, müzik ve aranjmanlarini yazdığı, ilk İngilizce beste albümü. Şu ana kadar 4 albüm ve birçok single’a imza attınız. Aralarında sizin için özel hatırası olan bir şarkı var mı?
Elif Çağlar Muslu: Birçoğunun var aslında, hangisini seçeceğimi bilemediğim için genel olarak şöyle orneklendireyim. Mesela “M-U-S-I-C” bahsettiğin gibi bir ilkti ve kayıt esnasında bunu düşünmedim bile. İlk kez birçok müzisyene müziklerimi çaldirmak, aranjmanlarimi hazırlamak, kafamdaki şarkıların birden herkesçe duyuluyor hale gelmesi müthiş bir deneyimdi. Ama ayrıca binbir çaba ile kaydettiğim “Misfit” albümünü hayal gibi bir kadroyla kaydetmek için New York’a gitmem de çok özeldi, hala şükrediyorum o projeyi gerçekleştirdigimiz için. Stüdyodaki her an rüya gibiydi. Her kayıtta bunun gibi özel hisler vardı.
Aybike Aydemir: Bir röportajınızda, “caz muzik sadece ülkemizde değil, yurt dışında da birçok müzisyen için binbir özveriyle devam ediyor, yeterince ilgi görmediğini dünyadan da anlayabiliriz” diyorsunuz. Peki Türk dinleyicisinin caz müziğine olan ön yargısı nasıl kırılabilir?
Elif Çağlar Muslu: Daha çok caza maruz kalması ve alışması lazım kulakların. Günlük hayatta internetten televizyona sürekli olarak duymamız istenen içerikler kadar farklı müzikler de duyabilse insanlar, eminim zamanla buzlar kırılacak. Daha ulaşılır konserler, festivaller, devlet ve kurumların desteği ile yapilabilecekler… çok şey var aslında ama maalesef ütopik tınlıyor tabii. Ben şahsen, diğer tarzları da çok seven ve cazla harmanlayan bir müzisyen olarak, en çok “ilk kez onyargimiz kirildi” gibi yorumları sık aliyor ve seviniyorum ama bu çok minik bir katkı ve cazin sevilmesi sadece müzisyenler tarafından basarilacak bir durum degil tabii.
Aybike Aydemir: Bize caz sektöründeki zorluklardan bahseder misiniz? Türkiye’de caz müziğine olan desteği nasıl arttırabiliriz?
Elif Çağlar Muslu: Sektör ilgiyle doğru orantılı gelisebildigi icin maalesef müzisyen olmak da, kalabilmek de zor. Mekan az, festival az, farkındalık az, eğitim az… Bir önceki sorudaki unsurlar var aslinda burada da. Desteğin sadece caz müzisyenlerinin ve dinleyenlerin çabaları ile ne durumda olduğunu görüyoruz, elbette daha fazlasi bu cepheden de gelebilir ama daha güçlü birliklerin katilmasi lazim ki ana akım müziklerin yanina alternatifler gorunur sekilde gelebilsin. Eğitim sorunu ilk halledilmesi gerekenlerden diye düşünüyorum, yolun başı sağlam başlamalı öncelikle.
Aybike Aydemir: Şu an hangi projeler üzerinde çalışıyorsunuz? Yeni albümünüz için hazırlıklar var mı? Son olarak, yaz sezonundaki konser programınızı bizlerle de paylaşabilir misiniz? Teşekkürler…
Elif Çağlar Muslu: Şu anda sene içinde yayinlamayi planladığım, tarzimi bilenlere çok farkli gelecek bir dünya müziği projesi ile uğraşıyorum. Merak ediyorum ben de nasıl olacak, heyecanlıyım.
Konser takvimi surekli olarak guncellendigi ve sabit bir yerde program yapmadigim icin en sagliklisi Instagram hesabimdan takip etmek. Önümüzdeki ilk konser 1 Eylül’de Burgazada Caz Günleri’nde.
Çok teşekkür ediyorum bu keyifli sorular için.
■
Meraklısına Notlar:
