Akbank Caz Festivali

Tenor Tenora: Jerry Bergonzi & Mike Murley – Murgonzley (2024)

Tonları az çok benzeşse de kurdukları cümle yapısı açısından farklı üsluplara sahip iki usta saksofoncu, Mike Murley ve Jerry Bergonzi, klasik dönemin saksofon savaşlarına öykünen ortak albümlerini yayınladı. AMM Records etiketli Murgonzley, sadece dijital platformlardan dinlenebiliyor ya da indirilebiliyor.

Her ikisi de bu tarz karşılaşmalara alışıklar. Murley, Dave Liebman ve Bob Brough; Bergonzi ise Michael Brecker, Bennie Wallace, Dick Oatts ve George Garzone gibi saksofoncularla düelloyo girişmişlerdi. Gonz da Murley de bu tarz mücadelelerin tecrübelilerinden.

Zanaatlarını yakından tanımayanlara tarafları şöyle tanıtalım. Bergonzi sol köşede, Murley sağa yerleşmiş; kirli ve yakıcı tonla çalan Gonz, cool ve pürüzsüz üfleyen Murley.

Murgonzley saksofon meydan muharebesi değil, dövüşmüyorlar ama birbirlerini tahrik etmekten de geri durmuyorlar. Diğerinin söylediğini kulak arkası yapmadan, soğukkanlılıklarını koruyarak tartışıyorlar. Rakibini yere sermek gibi amaçları yok, çünkü bu, birinin yokluğunda devam etmesi mümkün olmayan bir karşılaşma; hatta diğerinin de en az kendisi kadar formda devam etmesi gerektiğini biliyorlar. Fikir birliğine vardıkları anlar da var, fikirlerini şehvetle savundukları da.

Johnny Åman (kontrabas) ve Anders Mogensen (davul), kenardan izlemiyor, her ikisiyle de defalarca aynı sahneyi paylaştıkları için tarafların güçlü ve zayıf noktalarını çok iyi tanıyorlar ve bu tavırlı karşılaşmanın her iki tarafını zinde tutmak için oyunun tam ortasındalar. Dokuz rounttan oluşan ve 52 dakika süren bu maçın başından sonuna dek -yüksek tempo (Down, Awake), moody (Veronika) ya da balad (Mitra’s Mood, A New Wayning Moment) farketmeksizin- gerilimin düşmesine bir an dahi izin vermiyorlar. Zaman zaman fikirlerini de paylaşıyorlar.

Bergonzi ve Murley kazanmak için sahnede değiller. Asıl olanın, parçası oldukları bu oyunun esas amacının, izleyenleri tatmin etmek olduğunu biliyorlar.

Alegori bir tarafa, Gecko Plex, An Internal Affair ve Table Steaks gibi modern zaman klasiği olmaya aday Jerry Bergonzi bestelerini bu formatta dinlemek tarifsiz bir keyif.

Doğrusu ya, rollerini mükemmelen oynuyorlar. Tenor tenora albüm geleneğine takdire şayan bir katkı.

Son alkışımız bu albümü yayınlayan şirkete gelsin. Anders Mogensen’in kurucusu olduğu AMM Records, bir süredir nefis albümler yayınlıyor. Cazseverlerin yakından takip etmesi faydalarına.

Meraklısına Notlar:

Battling Tenors: Murgonzley

Although their tones are somewhat similar, two master saxophonists, Mike Murley and Jerry Bergonzi, have distinct styles in their sentence structures. They recently released a collaborative album inspired by the saxophone battles of the classical era, titled Murgonzley, under the AMM Records label. The album is available for streaming or download on digital platforms.

Both Murley and Bergonzi are no strangers to this type of encounter. Murley has engaged in duels with saxophonists like Dave Liebman and Bob Brough, while Bergonzi has faced off against Michael Brecker, Bennie Wallace, Dick Oatts, and George Garzone. Both Gonz and Murley have experience in these musical contests.

For those unfamiliar with their craftsmanship, let’s introduce the players. Bergonzi takes the left corner, while Murley positions himself on the right. Gonz plays with a gritty and intense tone, while Murley’s playing is cooler and smoother.

Murgonzley isn’t a saxophone battlefield; they’re not fighting each other. However, they don’t shy away from provoking one another. They discuss without dismissing each other’s statements, maintaining their composure. Their goal isn’t to defeat their opponent, as this encounter wouldn’t continue in the absence of either player. They know that both must remain in top form. There are moments of agreement, as well as passionate defenses of their ideas.

Johnny Åman (double bass) and Anders Mogensen (drums) aren’t mere spectators. Having shared the stage with both saxophonists numerous times, they know the strengths or weaknesses of each side, if any. They’re in the middle of the action, ensuring that the tension remains high throughout the nine rounds and 52 minutes of this spirited match—whether it’s high-tempo (Down, Awake), moody (Veronika), or a ballad (Mitra’s Mood, A New Wayning Moment). Occasionally, they also share their thoughts.

Bergonzi and Murley aren’t on stage to win. They understand that the true purpose of this musical game they’re part of is to satisfy the audience.

Putting allegory aside, listening to Jerry Bergonzi’s compositions like “Gecko Plex,” “An Internal Affair,” and “Table Steaks” in this format is an indescribable pleasure—a modern classic in the making.

Honestly, they play their roles perfectly. This is not a boxing match but they match each other well. Their contribution to the tenor-to-tenor album tradition is commendable.

Let’s give our applause to the record label that released this album. AMM Records, founded by Anders Mogensen, has consistently put out excellent albums. Jazz enthusiasts should definitely keep an eye on their releases.

Turgay Yalçın

Yayın Yönetmeni, Kurucu Ortak, Yazar, Radyo Programcısı.

Turgay Yalçın 'in 215 yazısı var ve artmaya devam ediyor.. Turgay Yalçın ait tüm yazıları gör

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir