Sağanak Yağmur: Arild Andersen, John Hébert & Taru Alexander
Arild Andersen Group – Affirmation (ECM 2022)
“Hedefim her zaman kontrbasın şarkı söylemesini sağlamaktı” diyen, pek çok kişisel ve ortak albüme imza atan Norveçli basçı Arild Andersen bu kez yepyeni bir dörtlüyle, piyanoda Helge Lien, tenor saksafonda Marius Neset ve davulda Håkon Mjåset Johansen’le karşımıza çıkıyor. Kasım 2021’de pandeminin zorlayıcı koşullarında Oslo’da bir araya gelen dörtlü öncelikle Andersen’in kimi melodileri üzerinde çalışıp, sonrasında da toplu doğaçlamada yoğunlaşmışlar. Albüm tamamı bu dörtlüye ait yedi bölümlük iki parça ve Short Story adlı bir Andersen bestesinden oluşuyor. Bu sekiz melodinin tamamı da grup üyelerinin imzasını taşıyor.
“Dörtlü olarak epey konser vermiş ve birlikte çok çalmış olsak da, daha önce hiç tam bir doğaçlama seti yapmamıştık. Çalmadan önce dinleme fikrini, etkileşimin odak noktasını ve grup üyelerinin ürettiği fikirleri de koruduk. Kendinize ve diğerlerine aynı derecede güvenmeniz gerektiğinden albüme Affirmation (Olumlama) adını verdim. “diyor Andersen.
Bana kalırsa albümün lideri yok, aslında dört icracı da topluluğu yönetiyor ve dördü de eşit derecede solistler. Birlikte çaldıkları melodileri zirveye ulaştırıyorlar. Ama çok kısa da olsa, albümün ve dörtlünün, son yıllardaki çıkışıyla en dikkat çekici üyesi olan Marius Neset’e küçük bir parantez açmak gerebilir; saksafona başlamadan önce bateri çalmayı öğrendiğinden olsa gerek, çalışmalarının çoğunun merkezinde güçlü bir ritmik hissin olduğu söylenebilir. Kişisel albümlerinde olduğu gibi, dramatik olduğu kadar özgür doğaçlamanın sınırlarını zorlamaktan çekinmeyen bir tarza sahip Neset.
Yeni cazın bir klasiği olarak kabul edilen Afric Pepperbird‘de Jan Garbarek Quartet ile ilk çıkışını yapan Arild Andersen son albümüyle de kendi klasikleri arasına bir yenisini ekliyor.
■
John Hébert – Sounds Of Love (Sunnyside 2022)
1990’ların ortalarında New York’a yerleşen John Hébert, Andrew Hill, Paul Bley, Mary Halvorson ve Uri Caine liderliğindeki gruplarda çalarak kendi kuşağının en çok aranan basçılarından biri olmuş. John Hébert’in, uzun zamandır Charles Mingus‘un müziğinden etkilendiği söylenebilir. Efsanenin vizyonunun ve tonunun netliğini Hébert’in zihnine kazıyan, Mingus’un 1975 Atlantik kaydı Changes One olmuş. Albümün müzikal yapısını ve topluluk akıcılığını doğrudan ilham kaynağı olarak kullanan Hébert, bu albüm için uyumlu ve Mingus’un ustalığına yakışır bir kadro oluşturmakla işe başlamış. Fred Hersch, Mingus’un uzun zamandır piyanisti Jaki Byard ile çalıştığı için piyano için en doğal seçim olmuş. Saksofoncu ve besteci Tim Berne, New York’un Downtown sahnesinde izlediği ve Hébert’in kendini kaptırdığı bir müzik adamıymış. Trompetçi Taylor Ho Bynum ve davulcu Ches Smith’in bu albüm için uygun seçimler olduklarını ve her türlü müzikal zorluğun üstesinden gelmeleriyle kanıtlamışlar.
Hébert, bu grubun bir repertuar grubu olmasını istememiş. Çoğunlukla Changes kaydından yola çıkarak, Mingus tarzı denilebilecek aranjmanlarını geliştirdiler. 2013’te gerçekleşen bu konser kaydında dört orijinal ve iki Mingus cover’ının dışandaki parçalar grubun lideri tarafından, Mingus’un stiline ‘hafiften biraz daha fazla’ selam vererek, doğaçlama yazılmışlar. John Hébert, bol miktarda Mingus solusa da, Sounds of Love‘da bizi de yeni tatlara doğru bir yolculuğa çıkarıyor; geçerken Mingus’a bir selam çakıyoruz bizler de!
■
Taru Alexander – Echoes of the Masters (Sunnyside 2022)
Taru Alexander müziğin içine doğanlardan. Babası Roland Alexander, onu 3 yaşında konserlere götürmeye başladı. Daha çocukken davulların büyüsüne kapıldı ve 13 yaşında geldiğinde babası ve bas efsanesi Reggie Workman ile birlikte performans sergiliyordu. Davulcular Rudy Collins, Andre Strobert, Walter Perkins ve La Guardia Music & Art’tan Justin DiCioccio ile çalıştı. Roy Hargrove, Gary Bartz, Carlos Garnett ve daha pek çok kişinin liderliğindeki gruplarla çalışarak adını duyurdu. Yapacağı albüm kaydında kendine kimin katılması gerektiğini düşünürken, piyanist James Hurt ilgisini çekti. Çünkü Hurt, babası Roland Alexander’ın grubunun bir üyesiydi.
Albümde, Thelonious Monk, McCoy Tyner, Buster Williams, Coleman Hawkins ve Wayne Shorter bestelerinin yanı sıra babası Roland Alexander’ın, doğduğu sırada oğlu için yazdığı bir parçanın yeni yorumları yer alıyor.
Taru Alexander Echoes of the Masters’la, babasına, büyük Roland Alexander’a ve geleneği gelecek nesillere aktaran muazzam müzisyenlere muazzam bir övgü sunuyor.
