Kerem Görsev: Black Sea

2000’lerin başı. Çocukluğumdan beri kulağıma dolan bazı müzikler var ama ben adını henüz koyamamışım. Ülkede caz ortamı aktif, babalar albümler kaydediyor. Ülkede genel hava ılımlı, her şey sütliman. Özgürlükler, ekonomi tıkırında. Zaman zaman bunalımlar, krizler baş gösteriyor ama benim gibi küçük bir şehirde, devlet okulunda okuyan, memur emeklisi bir ailenin çocuğu olan gencin hayatında fazla inişler-çıkışlar olmuyor. 

Ufacık tefecik, öğrenci şehri Eskişehir’de sadece yerli caz sahnesinden isimleri canlı canlı dinlemekle kalmıyoruz, tek tük yabancı müzisyenler de denk geliyor. Üniversitede kurulmuş olan Caz Kulübü’nde ve Güzel Sanatlar Fakültesi koridorlarında elden ele çekme caz albümleri veriyoruz, alıyoruz birbirimize. Öğrendikçe, keşfettikçe daha da derinlere doğru eşeleniyoruz.

Caz albümüne para harcayacak kadar bütçe ayırabilen, yakınlığımız olan bir cazsever arkadaşım var o dönemler. Esbjörn Svennson Trio, Pat Metheny, Chick Corea, Herbie Hancock, Allan Holdsworth, Mike Stern, Tord Gustavsen CD’leri falan satın alıyor. Miles’ları, Bill Evans’ları, klasiklerden bir kısmını da evvel zaman almış, koymuş arşivine. Yeni bir albüm kargoyla evine ulaştığı gün, haberini alır almaz kargocunun ardından damlayıp çekme CD’ler dolduruyorum. Taşınabilir bir CD çalarım var (bugünün ekipmanlarıyla kıyaslarsam çamur gibi sesi var ama ne gam). Cazımızı döndürmeye yetiyor işte alet.

O ara Cumartesi akşamları geç saatler, 22.30-23.00 sıraları TV8’de Kerem Görsev’le Caz  akşamı olur. Cengiz Baysal ve Volkan Hürsever’le çalıyorlar, konuklar geliyor. (Aslında sonrasında yanlış hatırlamıyorsam TRT ve Habitat TV’de de yayınlandı ama ilklerin yeri başka)

Arkada ayaklı sergileme ünitelerinde Kerem abinin caz efsaneleri ile boy boy fotoğrafları var. Her hafta hiç sektirmeden büyük heyecanla izliyorum. Kerem abi programda caz ile ilgili sorular sorar, cevabı bilen izleyicilerine hediye CD’ler gönderirdi. Okul kütüphanesindeki bilgisayardan e-posta ile sorduğu sorulara cevaplar gönderirdim. Ben cevapları bildikçe, sağolsun, Eskişehirdeki öğrenci evime hediye CD’ler gönderirdi. (Sonradan öğrendim ki Ferit Odman da benim gibi talihli izleyicilerden biriymiş. Yıllar sonra Cengiz Baysal vesilesiyle tanışmışlar ve yıllardır beraber çalışıyorlar.) O yıllarda ufacık bir kutuda muhafaza ettiğim CDler şu an çalışma masamın arkasındaki albüm duvarımın ilk filizleri oldu.

2004 yılında Kerem abi Meeting Point albümünü yayınlamıştı. Albümünden ilk dinlediğim parça Black Sea. Dönemin şartlarına göre, imkanlar el verdiğince hazırlanan videoda kendisini Kawai piyanosunun başında deniz kenarında çalarken görüyoruz. Kim bilir ne zorluklarla taşındı o kuyruklu piyano o sahile? Anlatsa roman olur; çok da güzel anlatır bilirsiniz. 

Bu parça ismiyle mülhem, Karadenizin kudretli dalgaları gibi keskin ve yırtıcı melodilerden oluşuyor. Akılda kalıcı ana motifin ardından diğer enstrümanların usta işi soloları parçayı lezzetlendiriyor. Swingse swing, melodiyse melodi… Her şey tastamam, yerli yerinde. Yeri gelmişken konuk müzisyenlerin, kuşaklarının dünya çapındaki nefis eşlikçileri olan Russell Gunn, Eric Revis ve Marcus Strickland ve Alvester Garnett olduğunu hatırlatayım. Tecrübeleriyle caz dünyasında ciddi karşılıkları olan bu nefis kadronun bir araya gelişleri de ayrı bir şahanelik.

Kerem Görsev, ülkemizde ismi caz kelimesinin yanına en çok yakışan 3-5 isimden biri. Ürettiği müzikler, Türkiye’de cazın geniş kitlelere ulaşmasında çok büyük rol oynadı ve sıkı takipçilerinin beklentilerini her zaman karşıladı. Yeni albümü Lost Ghost, Emre Müzik etiketiyle taze taze raflarda yerini almışken ulusal televizyon kanallarında aydın görüşlü müzisyenlerimizin hazırladığı caz programlarını izleyebildiğimiz eski güzel günleri hasretle hatırladım.

Usta, yine program yapsa, yine soru sorsa, yine soruları bilsem, kazansam albümleri:)

Belli mi olur, yeniden ekranlara dönerse belki bir bölümde beni de davet eder.