Kim Ki Şu James Brandon Lewis Dedikleri?
ENGLISH is HERE!
Dolandırmadan, çevresinde dolanmadan söyleyeyim: James Brandon Lewis, caz müziğinde uzun süredir dengine rastlamadığımız ölçüde haşmetli bir varoluş sergiliyor. Öyle ki, çalmaya başladığı anda sesi, içinde bulunduğu mekanın inkar edilemez şekilde yegane hakimi oluyor. Mevcudiyeti, sonik heykelimiz Sonny Rollins‘i, ele avuca sığmaz Pharoah Sanders‘ı, anarşizan Albert Ayler‘ı ve tabii ki ruhani liderimiz John Coltrane‘i anıştırıyor; stilistik açıdan hiç birinin kopyası olduğunu düşündürtmeden, her birinden ve daha çoğundan miras aldığı izleri korkusuzca soluğunda taşıyor.
Saksofonundan aldığı iri tonuyla, sarf ettiği kelimelerin, cümlelerin ağırlığıyla, bitimsiz gibi düşündürten fikir zenginliğiyle ve en önemlisi, kendinden emin tavrıyla, lafı gevelemeden, dolaysız şekilde sesleniyor; dinleyicisinin kayıtsız kalamayacağı şekilde çalıyor.
Sadece 10 yıldır ortalıkta olmasına rağmen, müziğinin uyandırdığı aşinalık hissinin sebebi de bu. Lewis, cazı görkemli yapan siyahi öğeleri gururla taşıyor. Sırtını geçmişe dayıyor olabilir ancak yüzü geleceğe dönük; bugünü yok saymadan kendi müziğini yapıyor. Başka hiç bir müzisyende distorte elektronik öğeler ya da rap, bu denli cazın organik parçası gibi tınlamıyor çünkü eklemiş olmak için değil, caz dışı etmenlere hitabetini güçlendirmek için baş vuruyor. Çoğunluğun aksine şarkı söyler gibi çalmıyor; cemaatine seslenen bir vaiz gibi, onlara hitap eder ve müziğiyle bir hakikatin izdüşümlerini anlatmaya çalışır gibi çalıyor, dinleyicisiyle konuşuyor. Bu nedenle de müziğinin temelinde en primitif halleriyle gospel ve blues var ve Lewis her cümlesiyle siyahi köklerini kutsuyor.
James Brandon Lewis, Uluslararası Caz Günü kutlamaları kapsamında 30 Nisan’da Borusan Müzik Evi Sahnesi’nde. Yanında, elektrik basta Josh Werner ve davulda Chad Taylor olmak üzere, kendisi gibi korkusuz iki doğaçlama ustasını getiriyor.
James Brandon Lewis, İstanbul’a, en koyusundan, en siyahından caz çalarak Caz Günü’nü kutlamaya ve serbest cazın korkulacak bir müzik olmadığını kanıtlamaya geliyor.
O halde, kutlu olsun!
*
James Brandon Lewis in İstanbul
Let me tell you, without deceiving or fooling around; James Brandon Lewis exhibits a majestic existence in jazz music that we have not encountered in a long time. So much so that, as soon as he starts playing, his voice undeniably becomes the sole dominator of the place he is in. His presence evokes the colossal Sonny Rollins, the elusive Pharoah Sanders, the anarchist Albert Ayler and of course our spiritual guide John Coltrane; stylistically, he fearlessly carries the influences he inherited from each and every one of them, without making you think that he is a copy of any.
With his huge tone he gets from his saxophone, the weight of the words and sentences he utters, a wealth of ideas that seem to have no end, and most importantly, his confident attitude, he speaks directly, without slurring; plays in such a way that the listener cannot remain indifferent.
That’s why his music feels familiar, even though he’s only been around for 10 years. Lewis proudly carries the black elements that make jazz great. He may have his back to the past, but his face is to the future; he makes his own music without ignoring today. In no other musician, distorted electronic elements or rap or rock sound so much like an organic part of jazz, because he appeals to non-jazz factors to strengthen his rhetoric, not to just add. Contrary to the majority, he does not play as if he were singing; he speaks to his audience, like a preacher addressing his congregation, addressing them and playing as if trying to convey the projections of a truth with his music. That’s why his music is based on gospel and blues in their most primitive form, and Lewis celebrates his black roots with every sentence.
James Brandon Lewis will be at the stage of Borusan Müzik Evi on April 30 as part of the International Jazz Day celebrations. He will bring with him two fearless improvisers like himself, electric bassist Josh Werner and drummer Chad Taylor.
James Brandon Lewis is coming to Istanbul to celebrate Jazz Day by playing jazz from the darkest and deepest and to prove that free jazz is not music to be feared.
Happy International Jazz Day!
