Şapka Meseli: Billy Childs – The Winds of Change (Mack Avenue Records 2023)

Besteci olarak iki şapkaya sahip bir yaratıcı sanatçıyla karşı karşıyayız; aynı zamanda çok yetenekli bir piyanist olan Billy Childs hem klasik, hem de caz müziğinde hatırı sayılır sayıda beste üretmiş bir kompozitör. 5 Grammy ödüllü Childs, çağdaş cazda eleştirmenlerce en çok beğenilen piyanistlerden biri  olmanın ötesinde,  Amerika’nın en çok ödül alan modern klasik bestecileri arasında yer alıyor.  Keman konçertoları, oda müziği ve çeşitli büyüklükteki klasik topluluklar için  besteler üretmediği zamanlarda caz şapkasını takarak albüm ve konserler yapıyor. Childs’ın albüm kaydettiği ve birlikte performans sergilediği sanatçılar arasında Yo-Yo Ma, Renee Fleming, Freddie Hubbard, Wynton Marsalis, Sting, Leonard Slatkin, Dianne Reeves, Joshua Bell, Jack DeJohnette, Dave Holland, Ron Carter ve Chris Botti gibi seçkin isimler var.

Billy Childs yeni albümü The Winds of Change için bu kez trompetçi Ambrose Akinmusire, basçı Scott Colley ve davulcu Brian Blade gibi yıldızlardan oluşan bir dörtlüyle karşımızda. “Son zamanlarda önce besteci, sonra piyanistim,” diyen Childs, “ama grubun nasıl etkileşim kurduğunu vurgulayan bir şey yapmak istedim. Bestelerde pek çok özgün yan olsa da, birçok konuşma, diyalog da var ve bu müzisyenlerle bu tür bir diyalog geliştirmenin son derece ilginç olacağını düşündüm,” diyor ve ekliyor; “Her zaman Akinmusire ile çalışmak istemişimdir. Onun trompet çalışını ve sesini seviyorum. Sizi içeri davet ediyor ve etrafınızı sarıyor. Ve o korkusuz.”

The Winds of Change’de, Chick Corea‘nın Crystal Silence (ilk kez Corea’nın vibrafoncu Gary Burton ile aynı adlı 1972 ECM kaydında yer alan) ve Kenny Barron‘un The Black adlı eserinin heyecan verici yorumlarının yanı sıra Billy Childs tarafından yazılan 5 yeni orijinal besteyle toplam 7 parçalık, yaklaşık 53 dakikalık bir şölen sunuyor ve düzenlemelerin tümü de Childs’ın imzasını taşıyor. Albüm, sanatçının 2017’de Grammy ödüllü Rebirth ve 2020′de Acceptance‘ın ardından caz dostu Mack Avenue etiketiyle yayımlanan üçüncü albümü.

Childs’ın uzun süredir film müziğine olan tutkusundan esinlenen yeni bestelerin ağırlığını hissettirdiği albüm, Jerry Goldsmith, Michel Legrand,  John Williams gibi bestecilerden izler taşırken film noir, neo noir gibi türlere de atıflarda bulunuyor.

Albümün öne çıkan parçaları arasında kendine yer edinen açılış parçası The Great Western Loop yoğun, karanlık bas vuruşlarıyla, Akinmusire’ın adım adım yükselen trompet melodisiyle dengelenirken döngüsel piyano yinelemeleriyle derinlik kazanıyor.  

Sonrasında albümün başlık parçasıyla başlayıp The End of Innocence ile şarkı formuna hayli yaklaşılsa da, her ikisi de ressamca dokunuşlarla çalan, Childs ve Akinmusire arasındaki empatik etkileşimden çokça güç alırken, geniş ve parlak olduğu kadar göz alıcı manzaraları çağrıştıran bir atmosfer oluşturmayı ihmal etmiyorlar; gölgelere gizlenmiş armonilerinden kaynaklanan detaylarda gezinen şiirsellik de işin tuzu biberi.

Master of the Game, kara filmlerden ilham alan melodisiyle öne çıkarken albüme hem bambaşka bir tempo katıyor, hem de Billy Childs’ın incelikli sololarına yepyeni bir örnek oluşturuyor. Akinmusire’un dalgalı ve çapaklı solosunun ayrı bir tat kattığını da söylemeliyim.

Bir Chick Corea  bestesi olan Crystal Silence’ın alabildiğine özgür ve heyecan verici yorumu yepyeni tatlar taşımakla birlikte, bir o kadar da çağrışıma açık. Bu güzel ve ikonik besteyi Akinmusire trompetiyle taçlandırırken, basçı Scott Colley’in solosunu da es geçmemek gerek. Trompetin parlak ve tiz tonlarına bir karşıtlık olarak kurduğu cümlelerin karanlık ve koyu tonu, parçayı bambaşka bir atmosfere taşıyor.

The Winds of Change’de Billy Childs’ın amaçladığı dört kişilik diyaloğun zaman zaman zirve yaptığını, zaman zaman da yarattığı boşluklarla dinleyiciyi neredeyse bir ‘imge avcısı’ gibi üretici kılmaya olanak tanıdığını söyleyebilirim. Davulcu Brian Blade için söylenecek pek bir şey yok; bildiğiniz gibi, yine muhteşem bir işbirlikçi ve öne çıkmamak için gayret sarf ediyor. Ama bir kulağınız da onda olsun. Söylemedi demeyin.

Birçok dinleyici gibi ben de Billy Childs’ın cazcı şapkasını daha çok takmasını diliyorum. Sanırım bu kitle hiç de azımsanacak kadar değil. Albümü dinlerseniz siz de bana hak vereceksiniz biliyorum.