Benzersiz Bir Karışım: Emilio Teubal – Futuro (Self Release 2023)

Arjantinli piyanist ve besteci Emilio Teubal‘ın Futuro’su lider olarak altıncı albümü. Albümde yer alan parçaların çoğu, basta Pablo Lanouguere ve davulda Chris Michael‘ın yer aldığı piyanistin yeni kurulan grubu Emilio Teubal Post-Trio için 2020’nin başlarında başlayan salgın sırasında ilk sokağa çıkma yasağı zamanlarında tasarlanmış ve bestelenmiş. 

Bu üçlüye, özel konukları davul ve perküsyonda Brian Shankar Adler, gitarda Fede Diaz, klarnette Sam Sadigursky ve vibrafonda Chris Dingman bu kayıtta eşlik ediyorlar. Konuk sanatçıların albüme büyük bir çeşitlilik kattığını söylemekle birlikte, çekirdek kadronun bas, davul ve piyano üçlüsünün gerek yalnız kaldıklarında, gerekse konuk müzisyenlerle çaldıklarında varlıklarını ve uyumlarını öne çıkaran tutumlarından hiç ödün vermediklerini de söylemeliyiz.

2021’in sonunda kaydedilen Futuro, bestecinin çok zorlu tecrit döneminde yaşadıklarını ve babasını kaybetmenin hüznünü de yansıtıyor. Teubal şöyle diyor; ‘Futuro yani Gelecek, o dönemde hissettiğim tüm duyguları sentezleyen bir sözcük: dünyanın sonu filmlerinde görülenden çok da uzak olmayan distopik bir dünyada yaşadığımız fikri. Daha kişisel bir düzeyde, 2021’de babamı kaybetmek, çocukken sahip olduğum “gelecek” kavramının büyük bir parçasıydı. Fazla hazırlık yapmadan, kendimi ebeveynleri olmayan bir hayata yelken açmak anlamına gelen yeni bir gerçeklikte buldum. Bu mümkün mü? Eskiden merak ederdim.’ 

Lennon & McCartney imzalı, artık bir klasik olan Blackbird dışında tüm besteler ve düzenlemelerin Emilio Teubal’e ait olduğu albüm 10 parçalık bir toplam. Albümle aynı adı taşıyan parçayla yapılıyor açılış; klarnet, gitar ve piyanonun sürüklediği yas ve şenlik duyularının iç içe geçtiği melodisiyle Futuro karşılıyor sizi. Hemen ardından gelen Children Of MMXX ise piyano önderliğinde üçlü uyumunun öne çıktığı, derinden derine Arjantin tango ritmlerinin duyumsandığı yapısıyla dikkat çekiyor. Vibrafonun devreye girişiyle albümün büyüsüne katkıda bulunan hayli ritmik Cinco En Seis Cuerdas’a geliyor sıra. Gitar soloyla ayrı bir yer edinen Rio’nun ardından, yine gitarın yol göstericiliğinde mistik tatlar içeren Tokyo Trenque’de albümün en keyifli icralarından birine tanık oluyoruz. Klarnet ve basın da katılımıyla gerçek bir işitsel zenginlik kazanıyor beste. Albümün kapanış parçasıysa rahmetli babasına bir saygı duruşu niteliğindeki hüzünlü tınısıyla Los Ultimos Seran los Primeros.

Futuro birçok farklı eğilimin ve türün organik olarak bir arada var olduğu, son derece iyi harmanlanmış, eklektik ama olgunluk içeren bir kayıt. Arjantin müziğinden ilham alan, özellikle halk müziği ritimleri olan zamba, chacarera, milonga’dan yararlanan ve modern caz, klasik, rock müzikten güçlü bir şekilde etkilenen Teubal, nerdeyse her notayı bir potada erittiği, kendi benzersiz karışımını ortaya koyuyor. 

Kimi hüzünlü, kimi şenlikli ezgilerle, güney Amerika romanlarına özgü büyülü gerçeklik kavramına yakın duran bir albüm bu. Sonuç kesinlikle çok güzel ve yaratıcı bir karışım. Rengârenk içkilerden oluşturulmuş, zarif bir kadehte sunulmuş kokteyl gibi. Ama alkolü de yerinde ve yeterince baş döndürücü…