Yılın Caz Albümleri III

Albümün tanıtım metnine erişmek için görseline tıklayın.

֍

Bu yıl iki nedenden ötürü zorlandım. İlk neden, benim gibi caz listesi hazırlayan yazar dostlarımız Burak Sülünbaz’ın ve Turgay Kantürk’ün listelerini önceden görmüş olmam. Ne var bunda demeyin? Birlikte güzel zaman geçirdiğim bir çok albümü onların listesinde görünce, okuyucuya farklı albümler sunmak için 2022’de dinlediğim albümleri bir daha gözden geçirmek zorunda kaldım. Malumunuz, sonuçta en iyileri değil, bizde en çok iz bırakanları yazıyoruz. Zaten ikinci zorluk da bu noktada peyda oldu. Yeni gözle bakınca o kadar çok albümü kenara ayırdım ki, seçim yapmakta zorlandım. Neyse ki, biraz uğraşınca yüzümü kara çıkarmayacağına inandığım bir liste çıkarabildim. Umarım yaşamınıza güzel sesler eklemenize bir nebze olsun katkımız olur.

֍

Caleb Curtis Wheeler – Heatmap

Değişimini büyük bir keyifle izlemekte olduğum genç alto saksofoncu Caleb Wheeler Curtis dinleyicisini şaşırtmaya devam ediyor. Keşfedilmeyi bekleyen sesler denizinin derinliklerine dalmaktan ürkmüyor ve müziği, her yeni keşfine şaşıran bir çocuğun sevincini yansıtıyor. Heatmap, risk almaktan korkmayan, şaşırtıcı bir uyum içinde çalan bir dörtlüden müthiş bir post bop albümü.

֍

David Murray, Brad Jones, Hamid Drake – Seriana Promethea

Sadece bu yılın değil, pandemi döneminde kaydedilmiş en iyilerden. Duyduğu her notayı duyduğu anda çalabilmeye muktedir üç yaratıcı müzisyenden korkusuz, dışa dönük, maceraperest, sıcak, tutkulu, vahşi, derin, eğlenceli, yaratıcı caz icraları. Muhtemelen son 10 yıldır duyduğumuz en iyi David Murray!

֍

James Brandon Lewis, Floy Krouchi, Benjamin Sanz – CLIFFS

Günümüzün en korkusuz saksofoncularından Lewis ve benzer karakterdeki iki Fransız müzisyen, perdesiz basçı Floy Krouchi ve davulcu Benjamin Sanz Fransa’da stüdyoya girmişler, doğaçlamışlar. Şaşırtıcı olan şu ki, ortaya çıkan icralar son derece melodik. Dinlemesi kolay değil ancak çok az müzik insanı aktüel gerçekliğinden bu kadar uzağa sürükleyebilir. Avangart caz sevenler için gerçek bir şölen. (JBL’in diğer albümü Msm Molecular Systematic Music Live ile pekala yer değiştirebiliriz.)

֍

Jeff Tain Watts, Mark Turner, Orlando le Fleming – Misterioso

Yetkinlik ve hayal gücünün derinliği açısından birbirine denk seviyede, modern ana akım cazın üç önemli müzisyeninin, grup performansını bireyselliğin önünde görerek kotardığı, enfes bir repertuvar. Turner burun farkıyla ön planda olsa da hem Fleming hem de Watts öylesine müzikal ve dışadönükler ki üçlü çoğunlukla sonik bir denge içinde çalıyor. Aralarındaki uyum ve iletişim düzeyi bu denli yüksek bir albüme uzun süredir denk gelmemiş olabilirsiniz.

֍

John Scofield – John Scofield

Kariyerinin ilk solosu. Bazen aynı anda konuşan iki kişi gibi; bazen de sessizce diğerini dinler gibi. Repertuvar dinleyicinin ilgisini çekecek denli çeşitlilik barındırıyor; çoğunlukla melodisi akla kazınmış pop şarkılarını yorumluyor. Sco başkalarının düştüğü hataya düşmüyor, pop şarkılarının baskın melodik çizgisine boyun eğmiyor; onları saf caz dilinde tekrar söylüyor.

֍

Keith Jarrett – Bordeaux Concert

Keith Jarrett, sağlığı artık çalmasına izin vermediği ana kadar, solo piyano doğaçlama sanatının zirvesinde kaldı. Bordeaux Concert, daha önce yayınlanan Budapest ve Munich gibi, Jarrett’ın 2016 Avrupa turnesinde kaydedilmiş. Aklın değil; duyguların, algıların, sezgilerin emrine girdiğinde yetkinliğin erişebileceği düzeyin, yaratabileceği sanatın -maalesef- son belgelerinden biri.

֍

Matthew Shipp and Chad Fowler – Old Stories

Yenilikçi/avangart müziğin iki önemli müzisyeni, piyanist Matthew Shipp ve nefesli çalgılar ustası Chad Fowler’ın ilk buluşması, Old Stories, zihinlerinde Duke Ellington’ın vizyonunu tutarak, önceden planlanmamış şekilde çalınan müzikal portrelerden oluşuyor. Diğerini dinleme ve dinlediğine yön verebilme becerisinin doruğu sayılabilecek bu düet kayıt, önyargısız ve beklentisiz dinleyebilene nefes kesici güzellikte bir müzik sunuyor.

֍

Noah Preminger & Max Light – Songs We Love

Saksofoncu Noah Preminger ve gitarist Max Light’ın düet albümü pop şarkılarının yorumlarından oluşuyor. Cohen, Mitchell, Simon neyse de, Third Eye Blind, Duran Duran, Fleetwood Mac gibi cazcıların yakın durmadığı isimlerin şarkılarını dahi büyük başarıyla cazlaştırmışlar. Baştan sona istisnasi bir uyum içinde çalan ikili, bazen ünison, çokça bağımsız çizgilerde ilerleyip şarkıların zengin melodik yapısını korumuşlar, üzerlerine mükemmel sololar inşa etmişler. 64 dakika su gibi akıyor.

֍

Ricky Ford – Paul’s Scene

Tenor saksofon geleneğinin yaşayan en önemli temsilcilerinden Ricky Ford’un uzun zaman sonra yayınladığı Paul’s Scene, Hawkins, Rollins, Gonsalves ve Getz gibi etkilendiği müzikal atalarından izler taşıyor. Yakından tanıdığımız yırtıcı ve kendinden emin tavrıyla, iri ve kaslı tonuyla, her kelimenin, cümlenin hakkını veriyor, melodik doğaçlamanın güzel örneklerini sergiliyor. Her anından zevk alınacak bir albüm.

֍

Timuçin Şahin – Funk Poems for Bird

Fotoğraflarını ben çektim diye değil, gerçekten de olağanüstü bir müzik sunduğundan ötürü listeme çekinmeden aldım. Timuçin Şahin’in Charlie Parker’ın müzikal ve entelektüel mirasından hareketle yazdığı şiirler, tribute albümlerinin arkeolog bakışının ya da idolleştirme yaklaşımının bir hayli ötesinde ele alınmış. Ritmik yoğunluğu öne çıkaran, bugünün armonik/melodik algısı ile işlenmiş, Parker yaşıyor olsaydı yapabileceklerini hayal ederek onun mirasını ileriye taşıyan, bir anlamda geleceği keşfetmeye adanmış bir albüm.

֍

Tarbaby – Dance of the Evil Toys

Orrin Evans, Eric Revis, Nasheet Waits, Oliver Lake . Farklı yollardan yürümüş olsalar da, benzer yerlere varmış olmalarını zenginlik gören müzisyenler. Tarbaby’nin müziği özel zaman ayrılmayı talep eden; buna mukabil ayırdığınız zamanın karşılığını fazlasıyla verebileceğini taahhüt eden bir müzik. Düşle gerçek arasında bir hiçlikten gelip aynı yere geri dönen, sinematik kalitede bir suit.

֍

Tyshawn Sorey – The Off-Off Broadway Guide to Synergism

Davulcu, orkestra şefi ve besteci Tyshawn Sorey‘in bu yıl yayınladığı iki albüm de, ona atfettiğim(iz) stillerden oldukça farklı çalışmalar. Sorey köklendiği caz topraklarına dalıyor, standartları çalıyor. Mesmerism’de görece derli toplu iken, dörtlü parçalara dışarıdan bakıyor ve biraz da alto saksofon devi Greg Osby’nin varlığıyla icralar epik anlatılara dönüyor.

֍

Alternatif 12

• Charles Lloyd – Trios – Chapel/Ocean/Sacred Thread
• Charles Owens Quartet – Golden Moments
• David Binney Quartet – A Glimpse of the Eternal
• Eri Yamamoto, Chad Fowler, William Parker and Steve Hirsh – Sparks
• Gonzalo Rubalcaba – Turning Point
• Ingrid Laubrock & Tom Rainey – Counterfeit Mars
• JD Allen – Americana, Vol. 2
• John Patitucci Trio – Live in Italy
• Oliver Lake, Graham Haynes, Joe Fonda, Barry Altschul – OGJB – Ode to O
• Richie Beirach – Testaments
• Sun Ra Arkestra – Living Sky
• Wadada Leo Smith, Pheeroan akLaf, Andrew Cyrille, Han Bennink, Jack DeJohnette – The Emerald Duets

֍