Michel Petrucciani: Jazz Club Montmartre (1988) (2024 Storyville)
English version of the article on new Michel Petrucciani album is HERE.
Caz tarihi takipçilerine mutluluk veren sürpriz hazinelerle dolu. Lirik yaklaşımı ile ifade gücü açısından döneminin en ilham verici piyanistlerinden Michel Petrucciani ve üçlüsünün, 3 Temmuz 1988 tarihli Jazzhus Montmartre kaydı double albüm olarak 15 Kasım tarihinde raflarda yerini alacak. Doğuştan osteogenesis imperfecta hastalığı ile yaşamını sürdürmüş olan ve bu yüzden fizik olarak gelişemeyen Petrucciani, çok yoğun ağrılar içinde bir yaşam sürmüş ve 37 yaşında hayata veda etmişti. Kariyerinin sonlarına yaklaşırken bir arkadaşı ya da menajeri onu piyano taburesine taşımak durumundaydı ve 91 cm boyunda olduğu için piyano pedallarına ulaşabilmek için ekstra aparatlar kullanmak zorunda kalıyordu. Buna rağmen her konserine son derece büyük tutku ile çıktı ve son konseriymiş gibi çaldı.
Petrucciani, bahsettiğim bu sağlık problemlerine rağmen ulaştığı muazzam virtüözitesi, doğaçlamalarındaki akıl dolu göndermeleri ve karakterinin ayrılmaz bir parçası olan ince esprilerle dolu müzik kurgusuyla pek çok müzisyenin kariyerine etki etmişti. Müziğinin her saniyesinde hissedilen güçlü bir prezansı, yaşama sevinci bulaştıran yüksek özgüvenli bir stili vardı.
İtalyan kökenli bir Fransız olan Michel Petrucciani, müzisyen bir aileden geliyor. Hem babası hem de ağabeyi müzisyen olan Petrucciani’nin çok erken yaşlarda müziğe başladığını, hatta henüz 13 yaşında Cliousclat Festivali’nde sahne aldığını biliyoruz. Hızla başlayan ve oldukça hızla ilerleyerek, zararlı alışkanlıkları ve performanslarının yoğunluğu ile kendi için daha da zorlaştığı hızlı yaşamı sayesinde 36. doğum gününden bir hafta sonra akciğer enfeksiyonundan öldü.
Kariyeri boyunca aralarında Kenny Clarke, Clark Terry, Aldo Romano, Wayne Shorter, Jim Hall, Dizzy Gillespie, Joe Lovano, Tony Williams ve Charles Lloyd gibi özel müzisyenlerle çalışma fırsatı bulmuştu.
Montmartre’da canlı kaydedilmiş yeni Michel Petrucciani albümünde sanatçıya, basta Gary Peacock ve davulda, dün kaybettiğimiz Roy Haynes eşlik ediyor.
Kaydın yapıldığı Jazz Club Montmartre 1988 konseri akşamında Petrucciani’ye, iki dev caz müzisyeni Gary Peacock ve Roy Haynes eşlik etmiş. Kontrbasçı Peacock, 1983 yılından bu kaydın gerçekleştiği tarihe kadar Keith Jarrett ile 4 albüm kaydetmişti. O yıl yani 1988’de, Marc Copland, Don Pullen ve Ralph Towner ile albümler yayınlamıştı. Roy Haynes ise o aralar McCoy Tyner’ın En İyi Caz Enstrümantal Performans dalında ödül aldığı “Blues for Coltrane” albümünde yer almıştı. Aynı zamanda Michel Petrucciani’nin Michel Plays Petrucciani albümü ile Chick Corea’nın Live in Montreaux albümlerinde de çalmıştı. Albümde iki eşlikçi de en az küçük dev adam kadar keskin ve yırtıcı çalıyorlar. Birlikte vahşice keyifli bir sound ortaya çıkarıyorlar.
Üçlünün ilk buluşması 24 Ekim 1987’de, Blue Note kataloğunda yer alan Michel Plays Petrucciani’nin ilk bölümünün kaydı için stüdyoda gerçekleşmiş. Montmartre personeli ve Kopenhag Jazzhouse direktörü Lars Thorborg’un notlarına baktığımızda üçlünün havalimanından alınarak iyi bir hotel olan Hotel Adlon’da kaldıklarından ve morallerinin çok iyi olduğundan bahsediliyor. Salonda tonlaması çok iyi olan bir Steinway vardı, iyi yemek ve dost canlısı Danimarkalı kadın hayranları Petrucciani ve dostlarını iyice havaya sokmuştu. Montmartre’ın artistik sorumlusu Niels Christiensen’e göre “Sadece çok az kişi bir Steinway’e Petrucciani gibi şarkı söyletebilirdi.” Gerçekten çok haklıydı.
Michel Petrucciani Trio canlı kaydında, My Funny Valentine, Turnaound, Autumn Leaves, Someday My Prince Will Come, Giant Steps gibi zamansız bestelerin yanısıra Petrucciani’ye ait 6 orijinal eser de yer alıyor.
Albüm boyunca Petrucciani’nin ve eşlikçilerinin son derece moralli, yüksek enerjili ve kompozisyonları doğaçlamalarla genişletme konusunda istekli ve başarılı olduklarını duyuyorsunuz. Bu denli akıcı ve yaratıcı bir gecenin kayıt altına alınmış olması biz müzikseverler için eşsiz bir şans.
■
Michel Petrucciani: Jazz Club Montmartre (1988) (2024)
Jazz history is full of surprise treasures that will delight its followers. The Jazzhus Montmartre recording of Michel Petrucciani Trio, one of the most inspiring pianists of his era in terms of lyrical approach and expressive power, dated July 3, 1988, will be published via legendary Danish label Storyville as a live double album on November 15. Petrucciani, who was born with osteogenesis imperfecta and therefore physically unable to develop, lived a life of intense pain and passed away at the age of 37. Towards the end of his career, a friend or his manager had to carry him on a piano stool, and because he was 91 cm tall, he had to use extra apparatus to reach the piano pedals. For this reason, he played his every concert with great passion and played as if it was his last.
Recorded live in Montmartre, the new Michel Petrucciani album features Gary Peacock on bass and late great Roy Haynes on drums.
Despite these health problems, Petrucciani influenced the careers of many musicians with his tremendous virtuosity, the clever references in his improvisations, and the subtle humor that was an integral part of his character. He had a powerful presentation that was felt in every second of his music, and a style of high self-confidence that infused joy of life.
Michel Petrucciani, a Frenchman of Italian origin, comes from a family of musicians. We know that Petrucciani, whose father and older brother were both musicians, started playing music at a very early age and even performed at the Cliousclat Festival at the age of 13. He died of a lung infection a week after his 36th birthday, as a result of his fast life that started fast and progressed quite rapidly, made even more difficult for him by his harmful habits (alcohol etc.) and the intensity of his performances.
Throughout his career, he had the opportunity to work with exceptional musicians such as Kenny Clarke, Clark Terry, Aldo Romano, Wayne Shorter, Jim Hall, Dizzy Gillespie, Joe Lovano, Tony Williams and Charles Lloyd.
Petrucciani was accompanied by two giant jazz musicians, Gary Peacock and Roy Haynes, on the evening of the 1988 concert at Jazz Club Montmartre CPH 1988. Until the date of that recording, double bassist Peacock had recorded 4 albums with Keith Jarrett since 1983. That year, 1988, he released albums with Marc Copland, Don Pullen and Ralph Towner. Roy Haynes, on the other hand, was featured on McCoy Tyner’s album “Blues for Coltrane”, for which he received an award for Best Jazz Instrumental Performance. He also played on Michel Petrucciani’s Michel Plays Petrucciani album and Chick Corea’s Live in Montreaux album. Both accompanists on the album are as razor sharp and ferocious as the little giant man. They sound ferociously delightful together!
The first meeting of the trio took place in the studio on October 24, 1987 during the recording of the first part of Michel Plays Petrucciani album, which is in the Blue Note catalog. According to the liner notes of the Montmartre staff and later Copenhagen Jazzhouse director Lars Thorborg, the trio was picked up from the airport and stayed at the Hotel Adlon, a good hotel which was so close to the club, and were in very good spirits. There was a well tuned Steinway in the hall with very good intonation, delicous food and friendly Danish women fans put Petrucciani and his friends in a good mood. According to Niels Christiensen, Montmartre’s artistic director, “Only a few musician could make a Steinway sing like Petrucciani.” I admit that. He was quite right.
Michel Petrucciani Trio live recording includes timeless compositions such as My Funny Valentine, Turnaound, Autumn Leaves, Someday My Prince Will Come, Giant Steps as well as 6 original pieces by Petrucciani.
Throughout the album you hear Petrucciani and his accompanists in high spirits, high energy and willing and able to expand the compositions with improvisations. It is a unique chance for us music lovers to have such a fluid and creative evening on record. A most definitely must buy album.
■ Dark Blue Notes’da Storyville Records
■ Albümü buradan satın alabilirsiniz.
■ Burak Sülünbaz’ın Dark Blue Notes’daki diğer yazıları
