Jeff Tain Watts – Misterioso (GSI Records 2022)

Bir süredir adını sık duymuyorduk; 80’lerden itibaren herkesin çalışmaya can attığı, özellikle, önce Wynton (1982-91) sonra da Branford (1984-2009) olmak üzere Marsalis biraderlerin gruplarının dinamosu, davulcu Jeff Tain Watts yeni albümünü GSI Records etiketiyle yayınladı. Basta Orlando le Fleming ve tenor saksofonda Mark Turner yer alıyor.

Davulcular lideri olduğu albümlerde -haklı olarak- başrolde olmayı severler; Watts, başkalarının albümlerinde de, varlığı inkar edilemeyecek denli önde çalar ve kesinlikle, davuldan alınabilecek en haşmetli sesi alanlardandır; davul setinin her bir elemanını olanca gücüyle zorlar ama Misterioso‘da alışılagelmiş dominant çalışını sergilemiyor. Turner burun farkıyla ön planda olsa da hem Fleming hem de Watts öylesine müzikal ve dışadönükler ki üçlü çoğunlukla sonik bir denge içinde çalıyor. Yetkinlik ve hayal gücünün derinliği açısından birbirine denk olunca, grup performansını bireyselliğin önünde görünce, beste seçimini de doğru yapınca bu kalibredeki müzisyenlerin modern caz klasiği olmaya aday bir albüm kaydetmesine şaşırmamak gerek. Thelonious Monk’tan Misterioso ve Reflections, John Coltrane’den Lazy Bird ve Countdown icraları enfes anlar sunuyori . Hele Yesterdays uzun süreli alkışı hak ediyor.

Kesinlikle 2022’nin en iyileri listesine girer.