PLEASE SCROLL DOWN FOR ENGLISH

Modern cazın özgün tavırlı öncülerinden David Murray ve onun yeni dörtlüsü, “Francesca” adlı albümleri için ilk defa bir araya geldiler. Özgür caza değer veren bağımsız plak şirketi Intakt Records etiketiyle 10 Mayıs’ta piyasaya sürülen bu albüm, Murray’nin 100’den fazla albümdeki tecrübesini yansıtıyor. Avrupa turnelerinin ardından, dörtlü, Zürih’in 20 kilometre dışındaki Hardstudios’a giderek albüm kayıtlarını gerçekleştirdi. Stüdyonun sakin atmosferi, lezzetli yemekleri ve telaşsız çalışma ortamı, sanatçılara kafa toparlama ve eserlerine tam anlamıyla odaklanma imkanı tanıdı.

“Francesca”, Murray’nin dörtlüsünü karmaşık kompozisyonlarda kolaylıkla yönetme becerisini ve derin müzikalitesini belgeliyor. Orijinal besteler ve Don Pullen bestesi Richard’s Tune parçasındaki özenli düzenlemelerin bir karışımı olan albümde her parça duygusal derinlik ve teknik hünerle dolu. Murray’nin çalışı hem güçlü hem de hassas; enstrüman üzerindeki olağanüstü kontrolünü, eşsiz nefes tekniği ve geniş bir duygu yelpazesini aktarma yeteneğini ortaya koyuyor.

Albümde genç ve yetenekli müzisyenler, Madrid’ten Marta Sanchez (piyano), Washington D.C’den Luke Stewart (bas) ve Russell Carter (davul) yer alıyor. Bu dörtlü, caz geleneğininden körüklenen katışıksız bir ateş yakarak sofistike soloları ve grup içi sinerjiyi başarılı bir şekilde bir araya getiriyor. New York’un seçkin müzik çevrelerinde zaten tanınan ve saygı gören bu ekip, becerileriyle hak ettikleri takdiri topluyor.

Marta Sanchez’i ilk olarak 2022’de, SAAM (Spanish American Art Museum) albümü aracılığıyla keşfettim. Francesca albümünde, Sanchez, Murray’nin ona duyduğu güveni tam anlamıyla doğruluyor. Yazılı notaların ötesine geçmeye çalışan ve nota kağıtlarının sınırlarını aşarak müziği canlı tutmaya adanmış bir sanatçı. Kendi sınırlarını zorlayarak ve cesurca insiyatif alarak müziğin sınırlarını genişleten bir piyanist. Sol elinin keskinliği gerçekten dikkat çekici. Ninno eserindeki solosuyla bu yıl ödül alacağına inancım tam.

Luke Stewart, dörtlünün denge merkezi. Müziğin düzenli ve tutarlı yapısını oluşturan, onun dengesini ve sağlamlığını koruyan, görevine adanmış bir müzisyen.  

Russell Carter, kendine has bir tarza sahip bir davulcu. Albüm boyunca, onun hem gösterişli hem de derin anlamlar taşıyan sololarına şahit oluyoruz. Arada sırada, eski kafalı müzik eleştirmenlerinin zihinlerinde kalan son zeka kırıntıları ile müzisyenleri “Yeni Max Roach” ya da “Yeni Roy Haynes” gibi etiketlerle sınıflandırma kolaycılığına kaçtıklarını görüyorum. Ancak Carter’ın stilinde, bu iki efsanevi davulcunun etkileri hissedilse de, onun, zamanın ötesine geçme ve kendi özgün sesini yaratma arayışı daha ağır basıyor. Carter, Murray’nin yeni dörtlüsünde de kendi yerini mükemmel bir şekilde bulmuş durumda.

Francesca, Murray’nin eşi Dr. Francesca Cinelli-Murray’nin ismini taşıyor. David Murray, albümü eşine olan hayranlığından dolayı yazdığını belirtiyor. Eşinin nasıl biri olduğunun farklı yönlerini anlamaya çalıştığını, bunun hayatında yardımcı olduğunu ve kendisine bir saygı duruşunda bulunmaya çalıştığından bahsediyor.

Albümdeki bütün parçaların kendine özgü bir kompozisyon kalitesi ve çekiciliği var. Murray’nin yıllardır stiline karışan özgür caz öğeleri dinleyicisinin müzikten uzaklaşmadan takip edebileceği bir tempo düzeni içinde kendine yer buluyor.

David Murray’nin “Francesca” albümünün giriş parçası, onun caz müziğine olan tutkusunu ve ustalığını yansıtan neşeli ve ifade dolu bir eser. Murray, bu parçada kendine özgü doğaçlama yeteneğini sergileyerek, dinleyicilere yoruculuktan uzak bir coşku sunuyor. Parça, Murray’nin zaman zaman avantgarde hissi veren ifadeli icra stiline üçlü uyumlu bir karşılık veriyor. Albümün akılda kalıcı eserlerinden biri. Aynı şekilde Ninno parçası da tekrarlarla devam eden 4 notanın çözümlemeleriyle devam eden çoşku dozu yüksek bir eser.

Bas klarnetini kullandığı Shenzen parçasında Murray, Golden Sea Duo’daki partneri Kahil El’Zabar ile ziyaret ettiği Hong Kong’un kuzeyindeki şehri yeniden hatırlıyor. Bu parçada Murray, doğu ve bolero lezzetlerini bir araya getiriyor.

Albümdeki favori parçam “Richard’s Tune”. Association for the Advancement of Creative Musicians organizasyonunun kurucusu Muhal Richard Abrahams’a ithafen yazılmış Don Pullen bestesi Richard’s Tune’daki bas klarnet partisyonları Murray’nin nüanslı icrasıyla bambaşka boyutlara yükseliyor. Kompozisyonun yaratıcılığı grubun tüm elemanlarının mid-tempo icralarıyla daha da güzelleşiyor.

Albümdeki diğer parçalar ise; avangart ve post-bop unsurlarını daha yüksek kademede hissettiğimiz “Come and Go”, mizah ve cool blues havası taşıyan “Am Gone Get Some”, gospel ve R&B dokunuşları içeren “Free Mingus” ve farklı katmanlarla kurgulanmış dinamik parça Cycles and Sessions.

Francesca, Murray’nin avantgarde tutkusunu bilinçli bir şekilde dizginlediği caz potansiyelini çarpıcı, karakterli ve dinamik bir albümde sergiliyor. Albümü dinlerken Francesca’nın canlı sahnesinin de büyüleyici olacağını düşündüm. Kendimi salonda, seyircinin yoğun alkışlarıyla çevrelenmiş bir halde hayal ettim. Kim bilir, belki Murray bu albümü canlı olarak da kaydetmeyi düşünür.

David Murray Quartet: Francesca (Intakt Records 2024)

David Murray, one of the genuine pioneers of modern jazz with a unique style, and his new quartet have come together for the first time with the album “Francesca“. Released on May 10 via Intakt Records, an independent label that values free jazz, the album reflects Murray’s experience on more than 100 albums. After touring Europe, the quartet traveled to Hardstudios, 20 kilometers outside Zurich, to record the album. The studio’s tranquil atmosphere, a well-appointed kitchen and relax vibe and unhurried working environment allowed the band to clear their heads and focus fully on their work.

“Francesca” showcases Murray’s deep musicality and ability to lead his quartet through complex compositions with ease. A mix of original compositions and elaborate arrangements of Don Pullen‘s Richard’s Tune, each piece is full of emotional depth and technical prowess. Murray’s playing is both powerful and sensitive, revealing his extraordinary control of the instrument, his unique breathing technique and his ability to convey a wide range of emotions. Overall he is definitely one of a torch holder of modern jazz tradition.

The album features the talented young musicians Marta Sanchez (piano) from Madrid, Luke Stewart (bass) and Russell Carter (drums) from Washington D.C. This quartet successfully combines sophisticated solos and ensemble synergy to create an unadulterated fire fueled by the jazz tradition. The band members are already recognized and respected in New York’s elite musical circles, they are deservedly appreciated for their skills.

The Band

I first discovered Marta Sanchez in 2022, through the SAAM (Spanish American Art Museum) album. On Francesca, Sanchez fully justifies Murray’s trust in her. She is an artist who strives to go beyond the written notes and is dedicated to keeping music alive by transcending the boundaries of sheet music. A brave pianist who expands the boundaries of music by pushing her own limits by taking bold initiative. Her left hand is very keen and it is really remarkable. I am convinced that she will win an award this year for her creative solo in Ninno.

Luke Stewart is the center of balance of the quartet. He is a dedicated musician who creates the regular and coherent structure of the music, maintaining its balance and stability.  

Russell Carter is a drummer with a unique style. Throughout the album, we witness his solos that are both flashy and deeply meaningful. Every now and then, I see some old fashioned music critics desperately trying to categorize musicians with labels like “the new Max Roach” or “the new Roy Haynes”. However, even though Carter’s style is influenced by these two legendary drummers, his quest to transcend time and create his own unique sound is more prominent. Carter has also perfectly found his place in Murray’s new quartet.

The Idea

Francesca is named after Murray’s wife, Dr. Francesca Cinelli-Murray. David Murray states that he wrote the album out of admiration for his wife. He says that he tried to understand different aspects of who she is, that it helped him in his life and that he tried to pay homage to her.

All the tracks on the album have a unique compositional quality and charm. The elements of free jazz that have been mixed into Murray’s style for years find their place in a tempo pattern that the listener can follow without being distracted from the music. 

The Tunes

The opening track of David Murray’s album “Francesca” is a joyful and expressive piece that reflects his passion and mastery of jazz music. In this piece, Murray displays his unique improvisational skills, offering the audience an enthusiasm that is far from exhausting. The trio harmonizes harmoniously with Murray’s expressive performance style, which at times feels avant-garde. It is one of the album’s most memorable pieces. Likewise, Ninno is a piece with a high dose of enthusiasm that continues with the analysis of 4 notes that continue with repetitions.

In Shenzen, where he uses his bass clarinet, Murray recalls the city north of Hong Kong that he visited with his Golden Sea Duo partner Kahil El’Zabar(a real master like himself). In this piece, Murray brings together the flavors of the east and bolero.

My favorite track on the album is “Richard’s Tune“. The bass clarinet parts in Richard’s Tune, a Don Pullen composition dedicated to Muhal Richard Abrahams, the founder of nonprofit organization the Association for the Advancement of Creative Musicians, rise to completely different dimensions with Murray’s nuanced playing. The creativity of the composition is further enhanced by the mid-tempo playing of all members of the band.

The other tracks on the album are “Come and Go” with its avant-garde and post-bop elements at a higher level, “Am Gone Get Some” with humor and cool blues vibe, “Free Mingus” with gospel and R&B touches and the dynamic track Cycles and Sessions, which is built with different layers.

Francesca showcases Murray’s jazz potential, consciously restraining his passion for the avant-garde, in a striking, characterful and dynamic album. As I listened to the album, I imagined that Francesca’s live show would also be mesmerizing. I imagined myself in the concert hall, surrounded by the intense applause of the audience. Who knows, maybe Murray will consider recording this album live as well.

You can purchase the album HERE.